maandag 28 november 2011

Terug in Nederland

Het is alweer 2 maanden na mijn laatste bericht. Het is een hectische tijd geweest met nogal wat onzekerheden. Nu is ondertussen het meeste weer op zijn pootjes beland en is het dus hoog tijd om even op dit blog te schrijven.

In deze 2 maanden hebben we ons huis in India leeg gehaald en ingepakt. Een aantal dingen zijn achter gebleven voor Dietrich, die nog eventjes in India blijft. Het inpakken ging op zijn Indiaas en was een bijzondere uitdaging. Uiteindelijk zat alles in de vrachtwagen, al was het een halve dag later dan gepland. Het had veel erger gekund...
Er moest afscheid genomen worden van familie en goede vrienden in India. Met het vooruitzicht weer terug naar Nederland te gaan, was het afscheid dragelijk. Maar van sommige mensen bleef het toch heel erg lastig. Het was ook erg lastig afscheid te nemen van Vlekkie en van Tatha en Padma en familie. Zij hebben altijd heel goed voor ons gezorgd en waren een onderdeel van de familie geworden.

Op 15 oktober vertrokken we met ons vieren naar Nederland. Dietrich kon de eerste week nog bij ons blijven en we konden ons even rustig settelen in een flat van een kennis van ons. Dat was ideaal. De flat was in Voorburg en dus niet te ver van Zoetermeer en de school en ook niet ver van familie en vrienden hier. De kinderen begonnen na de herfstvakantie op hun oude school. Zij integreerden direct weer. Het was net of ze een paar weken op vakantie waren geweest en smolten direct weer samen met hun vriendjes. Voor mij trouwens ook weer op het schoolplein tussen de moeders.

Lukas moest de eerste 3 weken even flink aanpoten om het Nederlandse schoolsysteem en het lezen en schrijven hier onder de knie te krijgen. Maar hij heeft het licht gezien en doet nu lekker mee met zijn klasgenoten. Hij heeft in 4 weken zichzelf leren lezen (met hulp van de juf en zijn moeder) en doet het hartstikke goed!
Dana vindt het heerlijk op school en geniet van al haar nieuwe vrienjes. Wat ze in India allemaal niet wilde gebeurt hier wel: zwemles, ze wil lange haren en ze wil trouwen (ja echt, in India wilde ze niet mooi zijn en niemand mocht haar aardig vinden, anders zou ze met diegene moeten trouwen. Nu staat ze innig te knuffelen met al haar jongens-vriendjes op het schoolplein en ziet ze het helemaal zitten. Al hoewel, toen Rowien vroeg of ze met Liam wilde trouwen was het antwoord: Nee hoor, wij zijn slim... wat heeft dat te betekenen jonge dame???)
Al met al zien we de kinderen hier weer helemaal opbloeien. Ze voelen zich hier heel vertrouwd en zeker en genieten van het buiten spelen zonder altijd in een te veel beschermde omgeving te zijn. Ondanks dat we het in India niet slecht hadden, heeft het leven daar ons allen veel stress bezorgd op vele vlakken. Hier weer terug te zijn tussen vrienden, familie, bekende gebruiken en gewoonten en het Nederlandse lessysteem is een verademing.

Vorige week hebben we, na nogal wat spanningen rond hypotheek en verkopersproblemen, de sleutel van ons nieuwe huis mogen ontvangen. En daar zijn we nu met behulp van super vrienden aan het werk. We zitten flink aan de klus, het huis was heel vies en er zijn aardig wat klusjes. Maar nu het meeste is schoongemaakt, het huis geverfd is en een flink aantal klussen is gedaan is het heel goed bewoonbaar. We zijn er afgelopen weekend dus ook lekker ingetrokken. Dietrich was ook over vorige week en heeft ook mee kunnen helpen en van de kinderen kunnen genieten. Dat was fijn. Deze week nog een aantal klussen doen en dan hopen we volgende week de spullen uit onze zeecontainer te mogen ontvangen.

We zijn nogal druk met alles, maar doen het met positieve zin en vinden het heerlijk om onze eigen plek zo weer te creeren.

Waarschijnlijk is dit artikel gelijk de afsluiting van dit blog. Maar niet getreurd. We weten elkaar te vinden. En dus houden we contact.

Veel liefs,
Dietrich, Jeannette, Lukas en Dana

woensdag 21 september 2011

Foto's uit India, echt waar!!!

Beste mensen,

Dit is een bericht dat wat anders is dan normaal, maar ik kreeg net een mail van een vriendin met foto's uit India die echt te gek voor woorden zijn, maar die je hier echt tegenkomt. Ik wil de foto's even met jullie delen:














dinsdag 20 september 2011

Dansende ijs verkoper

Onderweg naar Madanapalli kwamen we een ijs-verkoop-wagentje tegen met een jongen achterin. Deze jongen danste en zong vrolijk terwijl het wagentje door het verkeer reed. Het was een geweldig gezicht. Wil je mee genieten? video van dansende ijs verkoper