dinsdag 28 december 2010

afscheid

Onze reis zit erop, helaas. Erg raar om afscheid te nemen van lieve vrienden waar we twee weken enorm zijn verwend. Voordat Dana en Lukas naar bed zijn gebracht hebben we nog dikke knuffels uitgewisseld en zitten we toch met een weemoedig gevoel op de bank. Maar we doen net alsof dit niet zo is en zo houden Jeannette en ik ons groot naast elkaar.
Gisteren hebben we enorm genoten van een bezoekje aan de tempels van Mahabalipuram. Dit keer reed Swami, dus kon Dietrich ook meegedoen aan het sightsee-en en zingen van het nieuwe lied: ik heb een toetoe in mijn tata en die toetert de hele dag ja.
De tempels waren echt de moeite waard, weer heel anders dan Kanchipuram. Dit keer uit grotten gebeeldhouwd (moeilijk woord) en de kinderen konden daarom ook heerlijk klimmen en klauteren. We hebben vandaag de foto's overgezet. Jeannette zal ze op de blog plaatsen zodat jullie kunnen genieten van al dit moois. Naast de tempels natuurlijk ook weer geshopt, we hebben een klankschaal gevonden voor Nicoline en natuurlijk de onnodige snuisterijen die we gewoonweg moeten kopen. In de winkel van de klankschalen heb ik een meditation gekregen, erg relaxing in een drukke winkel met 4 kinderen die het zat zijn. In een winkel met een hele leuke verkoper, een zeldzaam exemplaar zonder vlotte praatjes, hebben we veel mooie beeldjes van steen gekocht. Bram wilde deze verkoper graag een fooi geven en als reactie hierop kregen we snoepjes om aan de apen te voeren. Wat een feest!!!
'S avonds hebben Jeannette en ik een meidenavond georganiseerd wat begon met een heerlijke bodyscrub en massage. Dit kunnnen we ons in Nederland niet veroorloven. Alles was tot in de puntjes verzorgd en de massage was echt fantastisch. Dit moet je een  keer gedaan hebben in India. Daarna heerlijk gegeten en lekker cocktails gedronken en lekker bijgekletst.
Vanmorgen hadden we een lastig moment, niet vanwege een hangover maar juist vanwege het grote contrast in dit land. Ik heb de hulp van Jeannette extra fooi gegeven zodat haar dochter, thuis bij haar familie goed kan eten. Haar familie is niet rijk en kan daarom niet voldoende gezond eten kopen. Absurd hoe veel weinig geld waard is en wij gooien het soms zomaar over de balk. Je kunt de wereld niet redden, maar we voelden ons allebei erg naar hieronder. Jantsie is erg gelukkig vandaag en we hopen dat het geld goed besteed wordt aan haar dochter.
Vanmiddag moesten we toch wat doen en toen hebben we de woonkamer even veranderd. Een kast verschoven en een ander van boven gehaald en ineens is de kamer cosy. Jantsie heeft daarna in elke kast een aantal foto's gezet en we zitten nu erg tevreden in een omgetoverde woonkamer.  Over 3 uur vertrekken we naar het vliegveld. Dietrichs ouders zijn speciaal naar Chennai gekomen om afscheid te nemen. We gaan er nog even van genieten en kopen snel de tickets voor volgend jaar.
Groeten Liesbeth

zondag 26 december 2010

bijna naar huis

Onze vakantie in India gaat razend snel voorbij, inmiddels maken wij ons al een beetje klaar voor de terug reis. We hebben nog 2 dagen en moeten keuzes maken in wat we nog willen doen. In elk geval hebben Jeannette en ik morgen een heerlijke massage en scrub voor de boeg en sluiten dit af met een dineetje met ons tweeeen. Verder willen we nog naar de tempels van Mahabalipuram en gaan we dinsdag naar een park, afhankelijk van het weer. Al drie dagen zijn de verwachtingen niet erg optimistisch, maar desondanks zijn we heerlijk bruin gekleurd en goed uitgerust. Vandaag hebben we voor de 2e keer Raddison bezocht en als echte touristen aan het zwembad en strand gelegen. De zee ziet er hier paradijselijk uit, dankzij oorpijn durf ik er niet in. Volgend jaar een goede herkansing denk ik dan. Het strand bij Dietrich en Jeannette is echt vis, er zijn een aantal vissershuisjes, bootjes en een kleine tempel. Erg leuk om te zien, niets om langs te lopen. Heel anders is dat in Mahabalipuram. Vandaag hebben we ook een poging ondernomen om hier de tempels en de olifantenmuur te bekijken. Door een festival is het erg druk en proberen we het morgen opnieuw. Op eerste kerstdag (kerst hebben we hier een beetje overgeslagen) hebben we een trip naar het binnenland gemaakt, naar Kanchipuram. Een stadje wat bekend staat om de zijde en de mooie tempels. Dietrich heeft voor ons een chauffeur besteld, die ons op een hele leuke manier alles heeft laten zien. De hyundai fabriek, de waterwinning, en alles in Kanchipuram. Leuke man, gebruikt de weg in de volle breedte, vertelt graag over zijn gezin en de omgeving en werd strond verkouden omdat hij voor ons de AC aan had. Hij had ons alleen niet verteld dat de tempels in Kanchipuram vanaf 13.00 u tot 16.00 u dicht zijn. Handig omdat we natuurlijk precies om 13.00 aankwamen. De tijd hebben we op een leuke manier gedood door het kopen van een hele mooie punjabidress in een zijdefabriek, lekker koffie drinken in het duurste hotel en kijken op straat. Om 15.00u ging er speciaal voor ons een tempel open, alle mensen (voor mijn gevoel wel honderd) werden opzij geschoven zodat wij naar binnen konden. Erg luxe en prettig, omdat we zo alle gelegenheid hadden om alles rustig te bekijken. Voor ons natuurlijk ook een ritueel opgevoerd zodat we een erg leuke ervaring rijker zijn. Opeens moesten we ook snel weg omdat de poorten opengingen. De mensen stormden toen ook echt binnen, blijkbaar is het belangrijk om als eerste bij het altaar te zijn.  Op de weg terug nog een hele aparte wolk gezien, volgens de chauffeur was dit heel natural, vandaag stond in de krant dat er op 100km van Chennai een satellietlancering mislukt is. Een leuk verhaal voor Tom die zijn spreekbeurt over India gaat houden.
Er is hier zoveel te zien en te beleven, we zijn vooral in en rond de stad gebleven en dat is voor een eerste keer India genoeg. Voor volgend jaar hebben we ook al geboekt, want dit smaakt zeker naar meer. Vooral dankzij de goede zorgen van Dietrich en Jeannette.
Voor iedereen in Nederland die de sneeuw zat is, is het mogelijk om bij ons zonnige foto's te bekijken van onze reis. Wij hopen op nog een groot pak sneeuw als we woensdag aankomen.
Hartelijke groeten Rob en Liesbeth

zaterdag 25 december 2010

Vrolijk Kerstfeest!

Lieve allemaal,

Wij wensen jullie hele fijne kerstdagen met naar we hebben gehoord nog steeds veel sneeuw.
Hier vieren we kerst met 27 graden, een zonnetje, wat kerstversiering in huis, gekleurde knipperende lampjes aan de muur en kerstmuziek (I'm dreaming of a white Christmas....). Gek genoeg hebben kerstgevoelens heel erg veel te maken met de omgeving merk ik deze kerst. Met al die sfeergevoelens die we in ons leven meekrijgen met kerst lijkt Kerst opeens veel meer met die sfeer te maken te hebben dan met het oorspronkelijke Kerstverhaal. En omdat al die randvoorwaarden hier in mindere maten aanwezig zijn is de Kerstbeleving een beetje op de achtergrond geraakt. We doen ons best, we hebben lieve vrienden om ons heen, we gaan een heerlijk kerstontbijt eten, we wensen iedereen vrolijk kerstfeest, en toch is het anders....
Wat minder kersterig, maar daarom niet minder leuk. We hebben het hier erg gezellig met Liesbeth, Rob, Tom en Bram en genieten met volle teugen van hun aanwezigheid! We maken leuke uitstapjes, kijken films, kletsen lekker bij, zitten heerlijk in de tuin. Het lijkt voor ons ook wel vakantie! Dietrich heeft ook 4 dagen kerstvakantie, dus we zijn heerlijk compleet. Hopelijk hebben jullie met een witte kerst net zulke fijne dagen als wij.

Hierbij dan nog even onze kerstwens door Dana verwoord met het liedje Jingle Bells (klik op de video op onze blog om het te bekijken of ga naar deze link: http://www.youtube.com/watch?v=XBv1rP-MV_E):

woensdag 22 december 2010

Heerlijke vakantie

Lieve vrienden en familie

Inmiddels zitten we al een week in India en hebben het ernorm naar ons zin. Alles doen we in het tempo van de kinderen en dat gaat heel goed. We hebben een heel leuke en gevarieerde week achter de rug. Zo nu en dan genieten we als surrogaat expats met volle teugen van lekker eten bij Kipling of een ontbijtje bij Gatsby's. Maar naast deze luxe bestaat het leven van Jeannette uit veel regelen. Vandaag hebben we een heerlijk dagje in het Gondi resort doorgebracht. Zon, opblaaszwembadje en aquaplay waren voldoende voor een geslaagde dag. Natuurlijk een wit wijntje in de zon en je daarna helemaal als een kreeft voelen. Echt vakantie dus. De dagen zijn hier intensief, gisteren hebben we de Pandy Bazaar bezocht, leuk om te shoppen in stalletjes langs de weg, mooie winkels en straatverkopers. ook erg druk, Bram vond alles niet lekker ruiken, de mensen maken herrie en er is altijd getoeter. India door de ogen van een negen-jarige. Het gaat overigens heel goed met de kinderen, zo nu en dan rustmomenten zoals vandaag zijn nodig om alle indrukken te verwerken. We merken zelf dat we al gaan wennen aan de stad, het lijkt meer geordend de laatste dagen en we herkennen sommige wegen. En er is zoveel te zien: mooie beschilderde vrachtauto's, handkarren vol met allerlei dingen, prachtig versierde tempels, bussen waar mensen aanhangen omdat in de spits iedereen mee wil. Ik kan er eindeloos over schrijven, beter is het om het zelf te komen zien.
Afgelopen dagen hebben we krokodillen bekeken in de crocodile bank, zijn we op school van Lukas en Dana geweest vanwege een sportevent en hebben ons nat laten worden in de zee.
Komende week zit ook nog vol plannen, openluchtmuseum, Pondicherry, Mahabalipuram, brillenwinkel, zwemmen, rondtoeren, we komen tijd te kort. Volgend jaar boeken we gewoon weer.

Hartelijke groeten Liesbeth

vrijdag 17 december 2010

Op visite

Lieve familie en vrienden van Dietrich en Jeannette,

Sinds 2 dagen zijn wij op visite in India, een hele onderneming waarvan we nu nog niet geloven dat we er ook echt zijn. Voor Tom en Bram was het de eerste keer dat ze vliegen en dan ook nog gelijk een lange vlucht met tussenstop in Dubai. Erg leuk maar ook wel even doorbijten.Toen we eindelijk in Chennai aankwamen merkte een van de jongens bij het uitstappen op dat het hier heel anders is dan in Dubai. En wij konden dat alleen maar beamen. In het vliegtuig hadden we al een formulier gekregen waarop we van alles en nog wat moesten invullen voor de passenger check. Omdat we in Amsterdam al problemen met ons visum hadden, vond ik het allemaal toch wel spannend. Dus hebben we braaf op alle vragen een eerlijk antwoord gegeven. Helemaal niet nodig, blijkt achteraf. De man die de handbagage door de X-ray haalt doet het er keurig in en haalt alles van de band, maar in de tussentijd controleert hij niets. Zo ging dat ook bij de douane. Eenmaal bij de koffers hoorden we heel veel getoeter van auto's en ik dacht nog dat er iets speciaals aan de hand was, leuk. We hebben nu geleerd dat dit bij India hoort en wen er al bijna aan.
Het huis van Dietrich en Jeannette is een villa volgens Bram, hoewel hij nog een beetje hierover twijfelt omdat er geen zwembad is. Het is heerlijk hier, een beetje warm maar ook erg lekker. In huis werkt Jantsi (?) sinds kort en kan heerlijk Indiaas koken. Omdat we aan de lijn gaan, zitten we nu nog aan de chappatti's met een lams prutje. Hoe kunnen we dit afleren, het is gewoon te lekker.
Het is wennen om Jeannette hier te zien wonen en leven. Er zijn een aantal mensen rondom het huis die Jeannette aanspreken als Madam en daar heb je nog een serieuse rol naartoe. Ik merk dat het voor ons westerlingen soms lastig is om de Indiase aansturingsgewoonten toe te passen. Dat is toch wel totaal iets anders dan het Nieuwe werken wat bij ons zo in opkomst is. Grote bewondering hoe Jeannette het allemaal doet.
Morgen hebben we een uitje op school van Lukas en Dana, Rob gaat daartussendoor naar yoga les. Tja, we doen India ook echt op de westerse manier.

Groetjes,
Liesbeth

woensdag 15 december 2010

Filmpjes uit vorige bericht

Voor degenen die mijn vorige bericht per mail kregen: volgens mij kunnen jullie geen filmpjes zien. Als jullie naar http://www.degondisinindia.blogspot.com/ gaan en het bericht opzoeken, dan kun je alsnog de filmpjes bekijken.

dinsdag 14 december 2010

Waar blijft de tijd?

Het is alweer een tijdje geleden dat ik op het blog heb geschreven. Ik dacht 2 weken geleden dat ik nu tijd zat zou hebben. In de praktijk is dat toch even anders. We zijn allemaal flink verkouden geweest, waardoor Dana en Lukas ook een paar dagen thuis zijn geweest, ik ben druk bezig met het voorbereiden van de sportdag voor school en ik heb af en toe nog een koffie afspraak met wat nieuwe vriendinnen. Daarnaast moet er altijd wel het een en ander in huis gedaan worden. En in de weekenden zijn we ook druk geweest met sociale contacten opbouwen. Allemaal heel leuk, niets te klagen. Een boek lezen heb ik alleen nog niet gedaan.
Donderdag komen Liesbeth, Rob, Tom en Bram hier aan en blijven 2 weken bij ons. Daar hebben we ontzettend veel zin in. Wij vieren kerst ook met hen. En wanneer zij weer vertrekken verwachten we Dietrichs ouders en broer met gezin. Zij zijn hier met Oud en Nieuw. Ook erg leuk, want het is alweer een tijd geleden dat we hen gezien hebben. En deze week hebben we ook een nieuwe hulp in huis gekregen die ook voor ons kookt, dus dat scheelt veel tijd voor ons.

Hierbij een filmpje van Dana in de speeltuin op school:
En een van Dana en Lukas met het nieuwe keyboard gekregen van Sinterklaas:

maandag 6 december 2010

Rain, rain, go away...

Het is regentijd in Chennai. Het is koud (25 graden), het waait en het regent. De dagen zijn grauw. Ik weet dat jullie eigenlijk niet het publiek zijn om tegen te klagen. 25 graden moet jullie als heerlijk in de oren klinken. Gek genoeg voelt dat niet meer zo als je het laatste half jaar in volle zon met veel warmere temperaturen hebt gewoond. Iedereen wordt hier nu dus ook verkouden. Ook wij hebben alle 4 de griep te pakken. De scholen zijn weer 2 dagen dicht, want op verschillende plekken op straat staat tot kniehoog water door verstopte afvoer of gebrek aan goede afvoer van water. Er zijn electriciteitsproblemen omdat de kabels met te veel water worden geconfronteerd. De telefoon en het internet werken niet, omdat kabels stuk gaan (de kabels hangen meestal in de bomen). Wij zitten dus ook al een tijdje zonder internet. Maar lang leve de telefoon waar je tegenwoordig ook alles mee kan doen! Over 2 of 3 weken is de regentijd weer voorbij zegt men. Dan schijnen alle problemen weer voorbij te zijn...

Sinterklaas in Chennai

Sinterklaas is zaterdag helemaal naar Chennai gekomen om alle Nederlandse en Belgische kinderen te bezoeken. Het was ontzettend gezellig, er waren wel 17 kinderen en Sinterklaas wist over alle kinderen wel wat te vertellen. Lukas en Dana vonden het heel erg leuk, maar ook wel een beetje spannend. Toen ze zondagochtend wakker werden, was Sinterklaas 's nachts nog een keertje langs geweest met kadootjes. Dat kon nog net voordat hij weer naar Nederland vertrok. En nu wordt er hier dus hard gespeeld met alle nieuwe aanwinsten.