woensdag 28 april 2010

Afscheid op school

Pffffoe, het afscheid op school is voorbij. Ik denk dat dit het moeilijkste was tot nu toe, qua stappen die we hebben genomen. Want Lukas had het zo leuk op school en de juffen waren zo lief. Lukas zelf heeft er af en toe ook wel last van, maar vaak ziet hij het ook wel makkelijker. Maar gisteren was hij opeens wel verdrietig om zijn vriendjes en vandaag kon je het ook wel aan hem merken.

Op school hadden ze er een leuk feestje van gemaakt. Lukas trakteerde ijsjes en die hebben de kinderen heerlijk buiten opgegeten.
Daarna kreeg Lukas allemaal hele lieve kadootjes. En toen hebben we van juf Marlous op Indiase wijze afscheid genomen en hebben de kinderen nog een klein kadootje gekregen. Als laatste hebben alle kindjes Lukas een dikke knuffel gegeven. Wel heftig hoor... Lukas had het zo lekker naar zijn zin in de klas. Hij was er wel van onder de indruk (en zijn moeder ook).

En Dana....die deed gezellig mee. Totdat ze Sterre op het schoolplein zag (het zusje van Levi, een vriendje van Lukas). Toen wilde ze alleen nog maar de klas uit, naar buiten, om met Sterre te spelen....

maandag 26 april 2010

Laatste week op school

ukas neemt woensdag al afscheid op school. Zulke momenten doen je wel beseffen dat de tijd echt op gaat schieten. Morgen komt Dietrich thuis uit India en gaan we dus echt de laatste fase van de voorbereidingen in.
Lukas heeft hier overigens niet zo'n last van. Hij ziet het afscheid als een groot feest: je mag trakteren, je mag de hele week naast de juf zitten en er komen ook nog afscheidsfeestjes! En als ik dan zeg dat hij toch ook zijn vriendjes dan niet meer zal zien, antwoordt hij geruststellend dat we af en toe nog wel even terugkomen om zijn vriendjes te zien. Komt helemaal goed dus....

Zaterdag heeft Dietrich ons appartement en de school voor de kinderen in India definitief geregeld.
We zullen de eerste anderhalve maand in een gemeubileerd appartement verblijven. Dit appartement bevindt zich op de eerste verdieping en heeft 3 slaapkamers met 3 badkamers. Op 7 minuten lopen bevindt zich het strand. En de school voor de kinderen is ook lekker dichtbij.
De foto's geven je een kleine indruk van het appartement:

We gaan 7 juni ook kennismaken op de nieuwe school van de kinderen. Op http://www.gatewayschools.in/gatewayamerican/gateway-american-international-school-chennai-home.php krijg je een indruk van de school.
Ze dragen schooluniforms op de school, dus dat wordt nog een feest met Dana. De schooluniforms zijn namelijk meestal jurkjes en blauw en dat is nu net waar Dana echt niet van houdt. Alles wat niet roze is, wordt ook niet aangetrokken. Wordt nog lachen dus...

dinsdag 13 april 2010

Gepimpte fiets

Vandaag hebben we Lukas fiets opgepimpt en omgetoverd tot meisjes fiets. Ben benieuwd of Dana erin trapt. Tot nu toe moest ze niets van de fiets hebben, want hij was van Lukas. Nu zit het lichtgroene fietsje onder de roze prinsessenstickers, heeft het roze met gouden slingertjes aan de handvatten en een roze mandje. Daar moet je toch voor vallen...?
Lukas moest natuurlijk zijn fietsje ook onderplakken, dus dat is nu een echte Carsfiets geworden, waarbij hij steeds roept: I am speed....! zoals een echte Bliksem MacQueen betaamt.



Dana heeft trouwens vandaag bij Karin doorgebracht. Volgens mij voor het eerst ergens een dag zonder mama, papa of Lukas (behalve dan de creche natuurlijk). Het ging goed en ze heeft zowaar gegeten. Weliswaar 3 boterhammen met hagelslag (totaal voor zowel lunch en avondeten), maar dat is nog eens wat anders dan 2 happen van iets wat op je bord ligt en verder niet.
Gaf mij overigens een paar uurtjes voor mijzelf en een paar uurtjes alleen met Lukas. Wat heerlijk was. 3 weken zonder Dietrich en alleen met kinderen hakt er behoorlijk in af en toe en dan 2 uurtjes helemaal voor jezelf hebben, is echt een traktatie.

Dietrich ligt overigens met koorts in een hotelbed in India, helemaal zielig te zijn. Niets ernstigs, een gewone uit Nederland meegenomen verkoudheid, maar toch wel een beetje zielig. Gelukkig heeft hij af en toe gezelschap van zijn broer en beste vriend. En volgens mij is hij morgen weer gewoon aan het werk.

vrijdag 9 april 2010

De tijd gaat sneller dan we in de gaten hebben...

Het afscheid nemen is al begonnen: Dana heeft afscheid genomen van de kinderopvang, al heeft ze het zelf niet zo in de gaten. Elke dag vraagt ze nog aan mij of ze vandaag niet naar de creche hoeft. Ze realiseert zich niet dat het nu echt is afgelopen. En we hebben Betsy (ons lieve konijntje) naar Jasja en Henk gebracht. Daar wordt volop van Betsy genoten. En Lukas en vooral Dana vragen regelmatig waar Betsy is en of we haar gaan halen, maar dan is het al gauw: "Betsy is bij Levi toch?" en dan is het weer goed.
Lukas wil elke dag al trakteren op school, maar dat gebeurt eind van deze maand. En ondertussen nodigt hij al heel de klas uit voor zijn afscheidsfeest (wat nou ook weer niet helemaal de bedoeling is...)

Dietrich zit ondertussen weer in India, voor de laatste keer voordat we weg gaan. Hij blijft deze keer wat langer, zodat hij ook de kans heeft om nu echt een appartement en een huis te regelen en op zoek te gaan naar andere zaken als een goed ziekenhuis, een auto en de registratie op school.
En voor mij begint nu ook het echte regelwerk. Ik heb wel het een en ander gedaan, maar ook nog veel voor me uit geschoven en nu wordt het dan toch tijd. Wanneer Dietrich weer thuis komt, is het namelijk gelijk al afscheid nemen op school en van vrienden.
Mocht overigens een van jullie nog interesse hebben in een tweedehands auto, onze Renault Megane staat te koop: http://link.marktplaats.nl/336309440.

We realiseren ons ook dat het niet voor iedereen leuk is om steeds over het afscheid te praten. Aan het weggaan zit nl. natuurlijk ook de niet leuke kant van het elkaar voorlopig niet weerzien. Hoewel wij nu vooral gericht zijn op de toekomst daar en het regelen hiervan, voelen sommigen juist het afscheid op een minder positieve manier naderen. Voor ons komt dat denk ik vooral op het laatste moment, wanneer het moment echt daar is. En dan zullen we iedereen ook echt gaan missen. Voorlopig probeer ik in ieder geval nog juist zoveel mogelijk van iedereen te genieten.