dinsdag 28 december 2010

afscheid

Onze reis zit erop, helaas. Erg raar om afscheid te nemen van lieve vrienden waar we twee weken enorm zijn verwend. Voordat Dana en Lukas naar bed zijn gebracht hebben we nog dikke knuffels uitgewisseld en zitten we toch met een weemoedig gevoel op de bank. Maar we doen net alsof dit niet zo is en zo houden Jeannette en ik ons groot naast elkaar.
Gisteren hebben we enorm genoten van een bezoekje aan de tempels van Mahabalipuram. Dit keer reed Swami, dus kon Dietrich ook meegedoen aan het sightsee-en en zingen van het nieuwe lied: ik heb een toetoe in mijn tata en die toetert de hele dag ja.
De tempels waren echt de moeite waard, weer heel anders dan Kanchipuram. Dit keer uit grotten gebeeldhouwd (moeilijk woord) en de kinderen konden daarom ook heerlijk klimmen en klauteren. We hebben vandaag de foto's overgezet. Jeannette zal ze op de blog plaatsen zodat jullie kunnen genieten van al dit moois. Naast de tempels natuurlijk ook weer geshopt, we hebben een klankschaal gevonden voor Nicoline en natuurlijk de onnodige snuisterijen die we gewoonweg moeten kopen. In de winkel van de klankschalen heb ik een meditation gekregen, erg relaxing in een drukke winkel met 4 kinderen die het zat zijn. In een winkel met een hele leuke verkoper, een zeldzaam exemplaar zonder vlotte praatjes, hebben we veel mooie beeldjes van steen gekocht. Bram wilde deze verkoper graag een fooi geven en als reactie hierop kregen we snoepjes om aan de apen te voeren. Wat een feest!!!
'S avonds hebben Jeannette en ik een meidenavond georganiseerd wat begon met een heerlijke bodyscrub en massage. Dit kunnnen we ons in Nederland niet veroorloven. Alles was tot in de puntjes verzorgd en de massage was echt fantastisch. Dit moet je een  keer gedaan hebben in India. Daarna heerlijk gegeten en lekker cocktails gedronken en lekker bijgekletst.
Vanmorgen hadden we een lastig moment, niet vanwege een hangover maar juist vanwege het grote contrast in dit land. Ik heb de hulp van Jeannette extra fooi gegeven zodat haar dochter, thuis bij haar familie goed kan eten. Haar familie is niet rijk en kan daarom niet voldoende gezond eten kopen. Absurd hoe veel weinig geld waard is en wij gooien het soms zomaar over de balk. Je kunt de wereld niet redden, maar we voelden ons allebei erg naar hieronder. Jantsie is erg gelukkig vandaag en we hopen dat het geld goed besteed wordt aan haar dochter.
Vanmiddag moesten we toch wat doen en toen hebben we de woonkamer even veranderd. Een kast verschoven en een ander van boven gehaald en ineens is de kamer cosy. Jantsie heeft daarna in elke kast een aantal foto's gezet en we zitten nu erg tevreden in een omgetoverde woonkamer.  Over 3 uur vertrekken we naar het vliegveld. Dietrichs ouders zijn speciaal naar Chennai gekomen om afscheid te nemen. We gaan er nog even van genieten en kopen snel de tickets voor volgend jaar.
Groeten Liesbeth

Geen opmerkingen:

Een reactie posten