donderdag 15 juli 2010

Huisperikelen

Het is vandaag 15 juli en we hadden gehoopt de sleutel te mogen ontvangen van ons nieuwe huis. We zijn namelijk al 3 weken in onderhandeling met de eigenaar, dus je zou toch denken dat dat nu wel zou kunnen. Het gaat echter allemaal niet zo heel makkelijk en conform afspraken. Tja, dat is India, dat hadden we eigenlijk toch ook wel kunnen verwachten?
Het blijft in ieder geval spannend wanneer we het huis in kunnen. En we hebben er ook niet 100% vertrouwen in dat het helemaal goed komt. Onze contactpersoon is de dochter van de eigenaar. De eigenaar zelf zit in Dubai en schijnt, net als zijn dochter overigens, moeilijk bereikbaar te zijn. De afspraken rond het huis zijn gemaakt, maar worden soms spontaan vergeten, het contract is nog in de maak. Er schijnt schoongemaakt te worden, maar daar is vanaf buiten niet zoveel van te zien. En ze hebben nog wat tijd nodig om hun meubels te verhuizen. Wij hebben hen nu verteld dat we volgende week toch echt de sleutel willen hebben, aangezien onze spullen hier ook in opslag staan en we toch ook wat tijd nodig hebben om te verhuizen.
Ondertussen zijn we af en toe toch ook maar weer naar huizen aan het kijken. Het kan hier nl. net zo goed gebeuren dat het volgende week alsnog niet doorgaat. En dat kunnen we maar beter voor zijn.
Vandaar dat wij vanochtend om 7.15 uur al bij een huis hier vlakbij voor de deur stonden. Een huis gevonden door onze benedenburen. Ook een mooi huis, maar moet nog wel even worden opgeknapt. Daarnaast hebben we nog een mooi huis in ons achterhoofd, maar na flinke onderhandelingen lijkt het erop dat de eigenaar niet naar onze huurprijs wil zakken (zijn vrouw wel, zij vindt ons een heel aardige familie, die net als zij Telugu spreekt. En heeft liever een lage huurprijs dan een huis dat nog langer leeg staat). We blijven dus in onderhandeling en doorzoeken, maar hopen eigenlijk gewoon heel hard dat huis nummer 1 alsnog snel rondkomt.
Tot die tijd blijven al onze spullen (die nu zo akelig dichtbij zijn en daardoor soms wat harder gemist worden dan hiervoor) in de opslag staan. Elke dag hopen we dat een huis rondkomt, spenderen flink wat tijd aan telefoontjes naar iedereen rond dit onderwerp, maar blijkt toch dat we nog even geduld moeten hebben.

Lukas en Dana hebben er overigens geen problemen mee. Zij hebben het hier prima naar hun zin. Ze zijn helemaal thuis bij de onderburen. Als we ze kwijt zijn, zitten ze daar heerlijk te kletsen of tv te kijken. En huisjes kijken vinden ze ook geen probleem. Dana checkt eerst of het huis geen spookhuis is. Als het goed is bevonden gaan ze allebei heerlijk hun gang, verdelen de kamers alvast en roepen elke keer weer dat dit het mooiste huis is wat ze gezien hebben en dat ze hier graag willen wonen!

1 opmerking:

  1. hoi lukas, ik keek met mamma naar jou op de fotoos. Leuk om jou te zien! Ken je mij nog? Ik heb nu vakantie. Groetjes van Mees(van school).

    BeantwoordenVerwijderen