ontbijt met papaya

De kinderen zijn op school en ik heb even rust en kan genieten van mijn ontbijt bestaande uit verse Papaya. We hebben een redelijk drukke en vermoeiende week achter de rug. Gedeeltelijk dankzij onszelf en gedeeltelijk door feestjes waar we naar toe moesten. Nu gaan we proberen er weer wat rust in te brengen. Maar hoe lang dat duurt weten we nog niet, want we hopen nog steeds dat we per 15 juli de sleutel van ons nieuwe huis kunnen krijgen. Dat betekent dat we daar kunnen gaan schoonmaken en dan hopelijk zondag of maandag onze spullen kunnen gaan ontvangen en uit kunnen gaan pakken. 1 augustus verhuizen we dan officieel. Of dat allemaal gaat lukken is nog steeds niet zeker. We leven in India en daar kan namelijk alles. Het contract voor het huis is nl. nog niet rond al is het mondeling allemaal wel afgesproken. Het blijft dus tot het laatste moment afwachten wanneer we erin mogen. En dat is voor een oer Hollandse controle freak niet altijd even makkelijk. Al moet ik zeggen dat ik er voor mijn doen me nog erg relaxed onder gedraag. Van binnen begint het al wel te kriebelen en wil ik heel graag dat alles nu dan toch eindelijk geregeld gaat worden, zodat we ons eigen huisje kunnen gaan inrichten.

Afgelopen week heeft Dana haar eerste verjaardagspartijtje gehad (Lukas en ik mochten ook mee, Dietrich was op zakenreis). Haar klasgenootje werd 3 jaar en dat werd gevierd in een zaaltje van een hotel. Het feestje begon om 18.30 uur, er was een podium waar spelletjes op gedaan werden met de kinderen, de moeders en de vaders. Daarna was er verjaardagstaart en daarna eten voor iedereen. Verder was er hele harde muziek en heel hard geluid uit de microfoon van de spelleider. Dat was even wennen, maar de kinderen hebben genoten. We gingen als een van de eersten weg om 22.00 uur 's avonds. En dat voor een kinderfeestje.
Toch is dat hier heel normaal. Kinderen gaan hier ongeveer met de ouders naar bed en slapen dan 's middags ongeveer 2 uur. Dat wij in Nederland zo strict zijn met bedtijd van 19.00 of 20.00 uur is eigenlijk onbegrijpelijk voor Indiers.

Woensdag zijn we naar Hyderabad gevlogen voor het huwelijk van Tillu, een neef van Dietrich. Woensdag avond begon het huwelijk. Officieel om 18.30 uur. Toen wij er echter om 21.15 uur aankwamen, kwam het feest net op gang.  De bruidegom ging onder begeleiding van een feestband en dansers op weg naar de huwelijkszaal waar de bruid in het vrouwengedeelte al zat te wachten. Tillu was bedolven met bloemen en werd naar de mannenafdeling gebracht. Daar begon de ceremonie en mochten de mannen de bruidegom en de vrouwen de bruid feliciteren. Lukas en Dana waren op dit tijdstip niet zover te krijgen dat ze netjes in de zaal gingen zitten. Gelukkig konden ze buiten heerlijk spelen. Hierdoor heb ik echter niet echt iets van de bruiloft meegekregen. Om 23.00 uur konden we dan eindelijk ook wat eten en daarna maar snel als een van de eersten naar huis, zodat de kinderen om middernacht hun bed in konden. Donderdag was de receptie en verliep het geheel qua tijden ongeveer hetzelfde. Voor de kinderen een hele opgaaf, vooral ook omdat iedereen de kinderen wilde bewonderen en dan even lekker hard in je wangen knijpt. Dana kon dat niet waarderen en gaf dan ook iedereen een grote krijs wanneer ze eventjes naar haar keken. Dietrich had echter een geweldige tijd. Alle familie en vrienden waren ongeveer bij een. Dus even heerlijk tijd om met iedereen bij te kletsen, natuurlijk.

Vrijdag lekker uitgeslapen en toen nog rustig even naar het huis van een tante (iedereen heerlijk op zijn gemak) en 's avonds terug naar huis gevlogen.

Dit weekend hebben we ons maar een beetje rustig gehouden. De kinderen hebben veel geslapen, wat echt even nodig was.