Weekendje Andhra Pradesh

Afgelopen weekend zijn we naar Dietrichs ouders geweest. De heenreis hebben we met de trein gedaan. De kinderen keken er al 2 weken naar uit, zo spannend vonden ze het. De afstand van Chennai naar Nandyal is bijna 500 kilometer, maar de treinreis duurde ruim 11 uur. Gelukkig hadden we bedden in de trein. En we hebben allemaal heerlijk geslapen. Zo is zo'n reis best comfortabel. Om 4.30 uur 's ochtends arriveerden we in Kurnool waar we door Kiran werden opgehaald. Met een taxi hebben we vervolgens de laatste anderhalf uur afgelegd om in Nandyal aan te komen. Dietrichs vader vierde zaterdag zijn 70ste verjaardag en daarom was dit een perfecte gelegenheid om ook nog wat familie en vrienden te ontmoeten. De kinderen hebben heerlijk gespeeld met Lekha (Patrick en Annies dochter) en 3 neefjes van 6, 8 en 15 jaar oud. Niet alle familie kon komen, maar eigenlijk was het zo juist een gezellige groep mensen.
Nandyal is niet zo groot en dan merk je wel dat de voorzieningen minder zijn. De eerste dag hadden we voor 75% van de tijd geen elektriciteit. En als het dan 35 graden in de brandende zon is, is het zonder ventilatoren erg warm. En als de watertank dan leeg raakt, door de vele visite, en de waterpomp niet werkt omdat er geen elektriciteit is, dan mis je dat ook nog eens. En gelukkig zijn we druk met de zindelijkheidstraining van Dana bezig, dus hebben we heel veel kleren om te wassen. En dat is dan met de hand wassen wanneer er weer water is. Voor een weekend is dat gelukkig niet zo erg. Maar ik ben blij dat het in de stad iets beter geregeld is. En als de elektriciteit bij ons langer uitvalt hebben we gelukkig nog een generator.

De terugreis hadden we ook met de trein gepland. Er was bij boeking van de tickets in augustus echter geen vaste plek meer beschikbaar en we kwamen op nr. 1 tot en met 4 op de wachtlijst terecht. Volgens alle mensen om ons heen, hoefden we ons geen zorgen te maken. Die tickets zouden wel in orde komen. Op zondag vertrokken we dus om 3 uur voor vertrek van de trein met de taxi naar Kurnool. Ondertussen proberend de bevestiging van de tickets te krijgen. Om 19.30 uur kwamen we in Kurnool aan en kregen we ook te horen, dat er helaas geen plaatsen in de trein voor ons waren. Flexibiliteit in India is een belangrijke eigenschap. We checkten dus in in een hotel. Checkten op het internet of er andere plaatsen in andere treinen beschikbaar waren voor de volgende dag, maar helaas. Voorlopig geen plek in de treinen. Dus hebben we een taxi geregeld voor de weg terug. Maandagochtend om 7.30 uur vertrokken we uit Kurnool.
Gelukkig had Dana precies op dat moment een propje papier diep in haar neus geduwd en kregen we dat er niet meer uit. Ze had er last van, dus eerst maar even naar een plaatselijk ziekenhuis. De kinderarts wist niet zo goed wat hij er mee moest. Hij kreeg het er niet uit en Dana werkte natuurlijk ook niet erg mee. De KNO arts werd geroepen. Dana had het ondertussen helemaal gehad in het ziekenhuis en omdat de arts zei dat het er ook wel via neus en keel uit zou gaan, zijn we maar de auto ingestapt. Het propje papier was niet meer te zien en Dana klaagde niet meer. Het propje is er overigens dinsdag met een harde nies vanzelf weer uitgeschoten.
Nu konden we dan echt op pad. Het werd een autorit van 11 uur voor die kleine 500 kilometer. Het was wel een mooie rit. We konden het landschap goed bekijken. Maar in India is de rit niet echt gerieflijk. Het betekent snel optrekken naar 100 km per uur, dan flink op de rem gaan staan omdat er een verkeersdrempel in de weg zit, of omdat ander verkeer spontaan op zij gaat. En continue onverwachte bochtjes om auto's, rikshaws, bussen, vrachtwagen en motors heen. Resultaat: na 10 uur rijden heeft Dana al haar eten er uit gespuugd. Dat was natuurlijk te verwachten. Verder ging het gelukkig eigenlijk best voorspoedig. De kinderen hebben 2 uur geslapen in de auto (volgens mij de eerste keer in het leven van Lukas dat hij in een auto slaapt) en even een dvdtje gekeken. Verder lekker door de auto heen en weer, want autostoeltjes kennen ze hier niet. Stoelriemen is al best vreemd.
Al met al een leuk weekendje weg!