woensdag 22 juni 2011

warm, warmer, warmst, maar we gaan gewoon door....

Pffff, 39 graden (gevoelstemperatuur 43 graden), hele hoge vochtigheid, plakkerig warm en halverwege de dag uitgeput, wanneer je niet in de airco vertoefd. Het blijft hier 'lekker' warm, waar het volgens de gemiddelden nu ongeveer 34 graden zou moeten zijn. We moeten nog even volhouden. Gelukkig zijn de koelkast en Lukas airco gerepareerd. Daar tegenover staat dat de vriezer nu kapot is en in Dana's kamer de airco, de ventilator en de lichten het niet meer doen. Vandaag dus verplicht ijs eten voor iedereen in en om het huis. Ach, voor wat hoort wat... Lukas en Dana slapen alweer een aantal dagen gezellig in een kamer. Gaat ook goed.

Maar ondertussen gaan we gewoon door, en hoe! Ik heb een leuke bijbaan gevonden voor zo'n 15 uur per week: ik ben "makelaar" geworden, om voornamelijk expats te helpen hier een huis te vinden. Heerlijk om uit huis te zijn, een kantoor met airco te hebben (onze huiskamer heeft geen airco), mijn hersenen weer eens te laten kraken en andere leuke mensen in een werkomgeving te ontmoeten. Mijn andere tijd besteed ik aan mijn coachingsbedrijf, mijn opleiding (die half juli afgerond moet zijn) en de sportschool (waar ik vanaf vorige week 2x per week naar toe probeer te gaan). Ik ga er dus gewoon weer tegenaan. En het is heerlijk om zo bezig te zijn. De kinderen zitten tot 3 uur op school, dus het past allemaal precies.

Verder zijn we op zoek naar een tweede autootje, zodat we iets minder ingewikkelde planningen hebben met vervoer. Dietrich moet 's ochtends naar kantoor en ik moet eerst Lukas naar school brengen en dan Dana naar een andere school brengen. En daarna natuurlijk naar mijn werk of de sportschool. Dat is allemaal wat ingewikkeld qua tijdsplanning en een auto. Ik heb nu een paar keer hier in de buurt in de auto gereden. Een spannende uitdaging om te rijden in het Indiase verkeer, maar het geeft een heerlijk gevoel van vrijheid. We hebben nu een autootje van vrienden te leen, een Tata Nano, (ja Liesbeth, we zingen regelmatig jullie lied: Ik heb een toettoet in mijn Tata, en ik toettoet de hele dag!!!) en elk weekend gaan we nu op auto jacht. Vorige week een beetje spaak gelopen door een paar in de war gebrachte darmen, maar ja, dan hadden we ook maar niet buiten de deur moeten ontbijten. Volgend weekend gewoon weer op stap.

Dus, het leven loopt hier weer op rolletjes. We zijn weer helemaal terug in ons ritme!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten