Lieve mensen,
Ik zag zojuist dat het al een tijdje geleden is sinds mijn laatste blogbericht. Tijd voor een update dus.
Er is alweer een heleboel gebeurd en toch ook weer niet.
De status van de elektriciteit is niet veranderd sinds mijn laatste bericht. Elke dag minimaal een uur geen electriciteit, schommelingen in de voltage, dezelfde apparaten zijn nog steeds kapot maar gelukkig geen nieuwe. Hopelijk later beter bericht. Wij zijn er ondertussen aan gewend geraakt....
Ondertussen ben ik heel blij omdat mijn studie afgerond is. Het heeft mij de laatste weken erg veel tijd gekost, maar het is niet voor niets geweest. Ik ben nu officieel een internationaal gecertificeerd Career Development Coach! Dat is erg prettig en ik kan nu echt met mijn coachingspraktijk aan de slag. Dat kon al, maar dit is voor mij toch wel een goede ondersteuning. Het examen was pittig, maar het is erg goed gegaan.
Verder heb ik afgelopen week heel hard mijn teen gestoten. Dacht even dat hij gebroken was, maar dat is niet het geval. Gewoon flink gekneusd, maar het gaat al stukken beter. Heel dom onvoorzichtig uit bad gestapt... Toch wel weer leuk om dit in India mee te maken. Ik ging namelijk naar de plaatselijke dokter die even in mijn teen kneep en mij toen doorverwees naar de Rontgenafdeling. Ik mocht doorlopen naar een klein achteraf kamertje, waar ik op een houten plank als tafel mocht gaan zitten. Hup, voet even onder het rontgenapparaat. Daarna werd in het rommelhok aangrenzend aan het rontgenkamertje de foto in orde gemaakt. En dat was echt een rommelhok. Lege kartonnen dozen schots en scheef etc. Foto mee naar de wachtkamer, waar iedereen mijn voet ruimschoots kon bewonderen en daarna naar de dokter die mij gelijk een 3-tal medicijnen (een zalfje, soort midalgan, een 2 tabletten per dag om het interne helingsproces te bevorderen en 2 tabletten per dag als pijnkiller) voorschreef. Doe maar gek.
Dit hele verhaal kostte mij uiteindelijk: 2,5 euro voor de dokter, 2,5 euro voor de rontgenfot en 3 euro voor 3 soorten medicijnen (die ik eigenlijk allemaal niet gebruik, omdat het zo ook al veel beter gaat).
Al met al loop ik alweer gewoon rond, maar kijk ik erg uit voor kinderen en de hond, die op de een of andere manier wel altijd rond die teen rondhangen en ik daar toch nog wel voorzichtig mee ben.
Verder is in ons huis de grote schoonmaak bezig. Jasja en Henk en de kinderen komen eraan en het huis is nogal stoffig. Onze hulp heeft de laatste weken wat rustiger aan gedaan, want madam was toch druk en let toch niet zo goed op (werk en studie vragen nou eenmaal wat aandacht van madam). Nu moet ze dan toch even aan de slag. We hebben John, onze invalhulp/familie bekende, er bij gehaald als extra kracht en nu worden dus alle ventilatoren, muggennetten, deuren en ramen en kasten gesopt. Dit doen we eens in de 3 maanden want we leven naast een graniet fabriek die enorm veel stof onze richting uit sopt. Ter voorbereiding van Jasja en Henk wordt morgen ook even flink wat muggengif onze tuin in gespoten. Dan hebben we hopelijk de komende weken weer minder muggen. De malaria, dengue en chikungunya laaien hier namelijk weer wat op nu de regen af en toe weer opspeelt en de muggen dus lekker broeden. Al met al altijd even flink aan de schoonmaak voor de visite.
Lukas en Dana doen het nog steeds prima. Lukas groeit enorm op school en Dana wordt een echte grote meid. Ze is helemaal weg van haar nieuwe juf. Als 'mam' (spreek uit als mem, afkorting voor madam, zoals ze de juf noemen) wat zegt is dat altijd helemaal waar. Opeens worden de tanden zonder morren gepoetst want 'mam' heeft uitgelegd waarom. 'Mam' vertelt ook vanalles wat Dana goed uitkomt. Zo schijnt 'mam' te vertellen dat chocolaatjes niet met papa's en mama's gedeeld hoeven te worden en dat je die altijd zelf op mag eten. En 'mam' heeft gezegd dat ze echt geen huiswerk hoeft te doen. Uhm...helaas, daar trappen wij dus niet in....
Dietrich...die gaat rustig door. Druk op het werk, genietend van de kinderen en volgende week gaan we gezellig met zijn allen naar Patrick, Annie en Lekha in Bangalore om de verjaardag van Lekha te vieren. Wij zien daar dan ook zijn ouders en andere familie. En voor Jasja en Henk is het gelijk een leuk uitje. Het klimaat is daar heerlijk, rond 27 graden overdag en 20 graden 's nachts. We zijn al gewaarschuwd door Patrick dat we echt warme kleren mee moeten nemen, want het is echt koud daar.... Ik kijk er eerlijk gezegd naar uit.....
Genoeg weer voor vandaag. Volgens mij zijn jullie wel weer even op de hoogte.
Hartelijke groeten,
Jeannette en de rest van de Gondi's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten